خاطراتی از قطارهای ارواح و ایستگاه های ارواح در برلین شرقی و غربی سابق

آنیا وِرنر و سارا فیچنر (متن و داستان)

اعظم آقالویی و حسن توکلی (تصویرسازی و انیمیشن)

سفر زیر زمینِ برلینِ تقسیم شده با قطارِ زیرزمینی چه حسی داشت؟ یا عبور از ایستگاه های کم نور ومتروک شبیه مکانهای ساخت و ساز که قطارها دیگر آنجا توقف نمی کنند. شنیدن  صدایِ غُرشِ همان قطارها هنگامِ عبور از زیر زمین برلینِ شرقی، بدون اینکه بتوان به این قطارها رسید یا سوارشان شد چه حسی داشت؟ به تصویر کشیدن آنها مثلِ قطار ارواح  که حقیقتا وجود خارجی ندارند چه حسی دارد؟

خاطرات قطارهای ارواح و ایستگاه های ارواح در برلین شرقی و غربیِ سابق عنوان یک پروژه ای گروهیِ  کُمیک-موشن بین المللی است که در برلین ساخته شده است.

این داستان بر اساس خاطرات کودکی آنیا وِرنر، تاریخ دان – متولد Naumburg-Saale – و سارا فیچنر، مردم شناس اجتماعی – متولد برلین غربی است.

تصویرسازی و انیمیشن نتیجه همکاری دو هنرمند اعظم(مینا) آقالویی و حسن(فرشید) توکلی از ایران است.

همه چیز درماه سپتامبر 2019، در زمانِ برگزاری وُرکشاپی به نامِ”  ارتباطِ دوباره / یادآوری: عبوراز دیوارها با خاطراتِ کودکی از دوران جنگ سرد شروع شد. برگزار کنندگانِ این وُرکشاپ سوزا میله از دانشگاه تِمپره، نِلی پیاتون(دانشگاه تِمپره) و ایوتا سیلوا (دانشگاه ایالتی آریزونا) بودند. در طی این کارگاه، سارا فیچنر خاطره کودکیِ آلمانِ غربی اش را با دیگران به اشتراک گذاشت. خاطره ای از سوار شدن بر قطار زیرزمینی(Ubahn) وعبور از “ایستگاه های ارواح” در زیر زمینِ برلین شرقی.

آنیا ورنر نیز به نوبه خود صحنه ای از کودکی اش را به یاد آورد. صحنه ای که در آن صدای غُرشِ این “قطارهای اوراح” را از زیر زمینِ یک آپارتمان در برلین شرقی شنید. تلاقیِ این خاطرات پیوندی میان این دو داستان سرا برقرار کرد. ناخودآگاه، هر دو آنها می دانستند که داستان های  آنها باید در قالب یک داستان مشترک نوشته شود و به همان اندازه روشن بود که این داستان به یک رسانه زنده و پرحرکت نیاز دارد.

و ایده یک کمیک موشن متولد شد. سارا و آنیا توانستند نظرِهنرمندان اعظم آقالویی و حسن توکلی (تصویرساز و انیماتور) را جلب کنند. اعظم و حسن در سال 2017 وارد برلین شدند و همچنان مجذوب تاریخ فوق العاده این شهر هستند.

این کمیک موشن ، که قرار است برای اولین بار در 9 نوامبر، روز فروریختنِ دیوار برلین اکرانِ اینتزنتی شود، نمونه ای از رویارویی ها در چندین سطح است: حافظه با حافظه، شرق با غرب، داستانی آلمانی با قوه تخیل هنرمندان ایرانی و تبدیلِ تصویرگری به فیلم.

تولید این کمیک موشن با کمک و حمایت بنیاد Kone، در فنلاند، که پروژه تحقیقاتی مذکور را تأمین مالی کرد، امکان پذیر شد.