“برلین بیشتر از اینکه شهر باشد، تکه ای از جهان است.” ( جین پائول (1763-1825) شاعر آلمانی، نویسنده و متخصص علوم تربیتی)
مرکز آموزش و مطالعات سیاسی آلمان نوشت:” بیش از 12 میلیون پناهنده آلمانی و مهاجران اجباری همچنین حدود ده تا دوازده میلیون “افراد تبعید شده”، کارگران اجباری و افراد خارجی در اردوگاه های کار اجباری می بایست پس از پایان جنگ جهانی دوم، وطن جدیدی برای خود می یافتند؛ به عبارتی باید مجدد به تابعیت کشور در می آمدند. تا سال 1950 بخش اعظمی از تبعیدشدگان به کشورهای خود بازگشتند و یا به شهر اوبرزی (Übersee ) مهاجرت کردند. همگرایی مهاجران اجباری در سطح گسترده در آلمان پس از جنگ که حالا دیگر نابود و کوچک شده بود و با جمعیت بیشتری که پس از جنگ در خود جا داده بود، برعکس به نظر می رسید که در ابتدا مسئله ای قابل حل باشد. برلین در زمان پایان جنگ جهانی دوم، تجربیات زیادی در زمینه پناهندگی و مهاجرت نداشت. تاریخ این شهر برگرفته از تاریخ های مهاجران خود است. از زمان قرون وسطی کلن و برلین شهرک های تجاری بودند که در دو طرف رود اشپره در منطقه مرکز امروزی قرار دارند و مکانی برای رویارویی تجّار مختلف بود. در سال 1700 اوگنوهای فرانسوی از فرانسه گریختند. در آن زمان، یک چهارم برلینی ها فرانسوی بود. چهره امروز شهر برلین با 3/7 میلیون جمعیت، تشکیل شده از تاریخ مهاجران از کشورهایی مانند بوهم، لهستان، ترکیه، کردها، ایتالیا، یوگسلاوی، ایران، ویتنام، روسیه، فلسطین، لبنان و سوریه است( تنها اگر فقط ملیت ها را نام ببریم). برلین به مکانی امن و جهان میهنی برای دانشجویان، هنرمندان، فعالان عرصه های مختلف، کارآفرینان و علاقه مندان به فرهنگ از سراسر جهان تبدیل شده است که از این شهر دیدن می کنند، در آن زندگی می کنند و تاریخ خود را گسترش می دهند.
برای کسب اطلاعات بیشتر پیشنهاد ما: کتاب برلینی جدید- تاریخ مهاجرت در برلین از قرون وسطی تا به امروز، نویسنده: توبیاس آلرس، سال 2017، انتشارات: Elsengold Verlag GmbH، برلین
http://www.bpb.de/themen/CNSEUC,1,0,Zwangswanderungen_nach_dem_Zweiten_Weltkrieg.html
Allers, T. 2017.Neuberliner – Migrationsgeschichte Berlins vom Mittelalter bis heute. Berlin: Elsengold Verlag GmbH.