بوگوتراکس جشنواره ای برای هنرو موسیقیسبکِ الکترونیک می باشد که در سال 2003 به صورت گردهمایی هنرمندان خلاقِ محلی و بین المللی در بوگاتاراه اندازی شد و پس از آن هر سال در ماه فوریه برگزار شد.
این جشنواره که بر اساس مطالبات سیاسی موجود برای داشتن عدالت اجتماعی بیشتر شکل گرفته بود، شاملِ سخنرانی، کنفرانس، ورکشاپ، نمایشگاه و حتی مسابقه می باشد و شرکت در تمامی این برنامه ها برای عموم آزاد و رایگان است.
اجرای مجدد در فضاهای مختلف شهری مانندِ خیابان ها، دانشگاه ها، کلوپ ها، فضاهای عمومی و حتی زندان ها به طور چشمگیری در از بین بردن موانع اجتماعی از صحنه موسیقی الکترونیکی در شهر نقش داشته و تأثیر پایداری براین موسیقی داشته است.
مصاحبه با سوفیا زیش دانشجوی مردم شناسیِ اجتماعی در برلین و کارگردان فیلم کوتاه بوگوتراکس– همبستگی فراملی در صحنه موسیقی الکترونیک. (2020)
چطور با بوگوتراکس آشنا شدید؟
سوفیا_ قبل از دوران دانشجویی یک سال در کلمبیا رندگی می کردم. در آنجا بود که فهمیدم که به موسیقی الکترونیک علاقه مندم. خیلی طول نکشید که شروع به ساز زدن و ساختنِ موسیقی خودم کردم. کلمبیا مثلِ خانه دوم من است. سپس از طریق یک دوست مشترک با مت و هامبرتو آشنا شدم. هر دوآنهاسالها در برلین زندگی کرده اند و با جشنواره بوگوتراکس از نزدیک در ارتباط هستند و مدت زیادی آنجا فعالیت کرده اند. درست مثل بلاندینِ فرانسوی که پنجسال در بوگاتا زندگی کرده است .وقتی متوجه شدم که این افراد با نامِ “تراکتورِ ایکس “در صحنه موسیقی الکترونیک کلمبیا در برلین فعالیت داشته اند فورامجذوب آنها شدم.
چه چیزی باعث شد تا شما این فیلم را بسازید؟
دیدن این که یک شبکه حمایت بین المللی از یک رویداد فرهنگی طی چندین سال چقدر عملکرد موفقی داشته است – در حالیکه بسیاری از فعالیتهای مشابهچندان موفق نیستند و عمر کوتاهی دارند- من را تحت تاثیر قرار داد. بعلاوه من کنجکاو بودم تا بدانم که چه چبز متفاوتی درباره بوگوتراکس وجود دارد کهافراد را حتی از راه دور برای حمایت از آن ترغیب می کند و ابن چنین بود که این فیلم آفریده شد.