حس ها

من در طبیعت نشسته بودم و ابرهای در حال گذر را تماشا می کردم و درختان و خودم را می دیدم که نور خورشید و گرما را می پذیرند. این اولین باری بود که احساس کردم پوست و چشمهایم دقیقاً همان گونه گیرنده هستند که سطح برگها. از آن زمان به بعد این ایده را دارم که من پیرامون خود را همانقدراحساس می کنم که آن مرا حس می کند .

باغبانی در کتابخانه

نوشته داگمار گیسِکه، ترجمه مینا آقالویی در کتابخانه های عمومی چیزهایی فراتر از کتاب خواندن اتفاق می افتد. چند سالی است که “اتاقهای کتاب خوانی” (نامِ قدیمی این مکانها) خدماتشان را گسترش داده اند. همین اتفاق در کتابخانه مرکزی “ماریا بوخ” در خیابانِ گوتز درتمپلهاف نیز رخ داده است. در یک دیدارِ چهار ساعته در تاریخ 14 ژوئن، در باغی با هوایِ عالی و مناسب برای دورانِ کورونا(برای فاصله گذاری

ویرانه، قدیمی و جدید

نوشته آنا ننادوویچ درهای تان را با لگد می شکنند، با خشونت تکه تکه تان را از بین می برند، تا زمانی که لخت و تسلیم شوی. شرمگینانه نگاهشان را می دزدند، از گوشه چشم برهنگی تان را می بینند، و به آرامی فراموش تان می کنند. تو اما، فراموش نمی کنی، سعی می کنی، اما باز هم نمی توانی. گرچه ، فراموش نکردن برابر با توقف نیست. تو در

شهرهای مهاجرت – تهران

‮«‬تهران‭ ‬زن‭ ‬است‭ ‬از‭ ‬آن‭ ‬زن‭ ‬هاي‭ ‬بد‭ ‬شانس‭ ‬كه‭ ‬از‭ ‬شوهر‭ ‬شانس‭ ‬نداشته‭. ‬شوهرش‭ ‬نااهل‭ ‬بوده،‭ ‬خرجی‌اش‭ ‬را‭ ‬نداده،‭ ‬كتكش‭ ‬زده‭. ‬پيرش‭ ‬كرده‭…‬ تهران‭ ‬عيالوار‭ ‬است‭. ‬يك‭ ‬عالم‭ ‬بچه‭ ‬دارد؛‭ ‬يكي‭ ‬تخص‭ ‬و‭ ‬نحس،‭ ‬يكي‭ ‬گردن‭ ‬كش‭ ‬و‭ ‬عصبی؛‭ ‬خانه‌اش‭ ‬كوچك‭ ‬است‭ ‬تهران‭. ‬يعني‭ ‬باغ‭ ‬و‭ ‬اموال‭ ‬زياد‭ ‬داشته،‭ ‬سرش‭ ‬را‭ ‬بزخرها‭ ‬كلاه‭ ‬گذاشته‭ ‬اند‭. ‬تهران‭ ‬اعصاب‭ ‬ندارد‭. ‬مشت‭ ‬مشت‭ ‬قرص‭ ‬مي‭ ‬خورد‭. ‬تهران‭ ‬به‭ ‬خودش‭ ‬نمی‌رسد‭ ‬معلوم‭ ‬است‭

شهرهای مهاجرت – Berlin

“برلین‭ ‬بیشتر‭ ‬از‭ ‬اینکه‭ ‬شهر‭ ‬باشد،‭ ‬تکه‭ ‬ای‭ ‬از‭ ‬جهان‭ ‬است‭.‬”‭ ( ‬جین‭ ‬پائول‭ (‬1763-1825‭) ‬شاعر‭ ‬آلمانی،‭ ‬نویسنده‭ ‬و‭ ‬متخصص‭ ‬علوم‭ ‬تربیتی‭)‬ مرکز‭ ‬آموزش‭ ‬و‭ ‬مطالعات‭ ‬سیاسی‭ ‬آلمان‭ ‬نوشت‭:‬”‭ ‬بیش‭ ‬از‭ ‬12‭ ‬میلیون‭ ‬پناهنده‭ ‬آلمانی‭ ‬و‭ ‬مهاجران‭ ‬اجباری‭ ‬همچنین‭ ‬حدود‭ ‬ده‭ ‬تا‭ ‬دوازده‭ ‬میلیون‭ ‬“افراد‭ ‬تبعید‭ ‬شده”،‭ ‬کارگران‭ ‬اجباری‭ ‬و‭ ‬افراد‭ ‬خارجی‭ ‬در‭ ‬اردوگاه‭ ‬های‭ ‬کار‭ ‬اجباری‭ ‬می‭ ‬بایست‭ ‬پس‭ ‬از‭ ‬پایان‭ ‬جنگ‭ ‬جهانی‭ ‬دوم،‭ ‬وطن‭ ‬جدیدی‭ ‬برای‭ ‬خود‭ ‬می‭

“انتر-دوکس Entre-deux) )”- فاصله گذاری

مهدی باهمد ادغام پناهندگان، حملات تروریستی و قدرت یافتن پوپولیسمِ راست گرایانه دراروپا از موضوعات و دغدغه های فکری اصلی موجود در این مجموعه عکس است. توجه من بطور ویژه به تفاوت “جهان غرب” و “جهان عرب” است و این موضوع به زندگی شخصی ام بسیار مرتبط است. مادر من فرانسوی و پدرم اهل الجزایر است. قصد من ازخلق این مجموعه عکس طرح پرسشهایی بدون جهت گیری و یا ارائه

صداهای متحرک – First part

By Ina Schebler هر کسی داستانی دارد. هر کسی صدایی دارد که با آن این داستان را بازگو کند. هر کسی گوشی دارد که بشنودش و یا چشمی که آن را بخواند. اکنون فقط به مردمانی نیاز هست که به این صداها گوش دهند و این چهره ها را ببینند و ابتدا دیدگاه خود و سپس جهان را تغییر دهند.   ایده: در ژانویه سال۲۰۱۶، من شروع به جمع آوری